- усул
- [اصول]а1. ҷ. асл (аслҳо); тарз, тариқ, равиш, роҳ; тартиб: мактаби усули нав (ҷадид), усули нави табобатӣ, усули кор; ба усули … ба тартиби …, ба шакли …; бо усули …, ба тариқи …, ба тарзи…: усулеро ба кор бурда, бо усули литографӣ чоп кардани китоб, бо усули чоркунҷа коштани пахта2. маҷ. таърих ва моҳияти пайдоиши беморӣ3. нағма, наво, оҳанги мусиқӣ4. ҳаракати мавзун; рақс; усул кардан рақсидан; нағмаву усул рақсу наво, мусиқинавозию рақс5. номи яке аз нағмаҳои ҳафтдаҳгонаи мусиқии классикӣ6. қоидаи асосии ҳар илм; асосҳои ҳар илм: усули шеър, усули калом
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.